ولفر در کانادا

ولفر در کانادا

ولفر در کانادا به مجموعه گسترده‌ای از کمک‌های اجتماعی و حمایت‌های درآمدی دولتی اطلاق می‌شود که برای شهروندان، مقیمان دائم و در برخی موارد، پناهندگان این کشور فراهم شده است. این برنامه‌ها با هدف تضمین حداقل‌های زندگی، از جمله تأمین خوراک، پوشاک و مسکن، و کمک به افراد برای دستیابی به استقلال مالی طراحی شده‌اند.
کانادا به عنوان یکی از پیشروترین کشورهای جهان در زمینه پذیرش مهاجر، همواره تلاش کرده تا سیستمی جامع از خدمات حمایتی برای تازه واردان و ساکنان آسیب‌پذیر خود فراهم آورد. سیستم “ولفر” در کانادا، که اصطلاحی عامیانه برای برنامه‌های رسمی “کمک‌های اجتماعی” (Social Assistance) یا “حمایت درآمدی” (Income Support) است، نقش حیاتی در این زمینه ایفا می‌کند. این مقاله راهنمایی جامع و تخصصی برای درک بهتر این برنامه‌ها، شرایط دریافت، نحوه درخواست و تأثیرات آن‌ها بر زندگی مالی و اجتماعی در کانادا است. ما با دقت به بررسی جزئیات این حمایت‌ها در استان‌های مختلف کانادا می‌پردازیم تا شما بتوانید در صورت نیاز، از این خدمات به نحو احسن بهره‌مند شوید.
ولفر در کانادا

آخرین به‌روزرسانی:

مدت زمان مطالعه 24 دقیقه می‌باشد
در این مطلب می‌خوانید...

ولفر در کانادا چیست؟

اصطلاح “ولفر” در کانادا، اگرچه در مکالمات روزمره برای اشاره به کمک‌های مالی دولتی رایج است، اما معادل رسمی و قانونی ندارد. در واقع، این اصطلاح به برنامه‌های “کمک‌های اجتماعی” (Social Assistance) یا “حمایت درآمدی” (Income Support) اشاره دارد که توسط دولت‌های استانی و منطقه‌ای اداره می‌شوند. هدف اصلی این برنامه‌ها، تأمین نیازهای اولیه زندگی برای افرادی است که درآمد یا دارایی کافی برای پوشش هزینه‌های اساسی خود نظیر خوراک، پوشاک و مسکن را ندارند.

این کمک‌ها با سایر برنامه‌های حمایتی دولت کانادا تفاوت‌های اساسی دارند. برای مثال، برنامه کمک هزینه کودک کانادا (CCB) برای خانواده‌های دارای فرزند، بیمه بیکاری (EI) برای افرادی که شغل خود را از دست داده‌اند، برنامه امنیت درآمد سالمندی (OAS) برای افراد بالای ۶۵ سال و طرح بازنشستگی کانادا (CPP) برای بازنشستگان و افراد دارای معلولیت طراحی شده‌اند. ولفر یا کمک‌های اجتماعی، برنامه‌ای برای “آخرین راه‌حل” است و به افرادی اختصاص دارد که هیچ منبع درآمدی دیگری برای تأمین نیازهای اولیه خود ندارند و باید بر اساس شرایط خاص هر استان، واجد شرایط شناخته شوند. این برنامه‌ها تلاش می‌کنند تا یک شبکه حمایتی برای آسیب‌پذیرترین افراد جامعه ایجاد کنند و زمینه را برای بازگشت آن‌ها به استقلال مالی فراهم آورند.

موسسه مهاجرتی ویزموندو
آیا سوالی از ما دارید ؟

شنبه تا چهارشنبه از ساعت ۹ الی ۱۷

و پنجشنبه از ساعت 9 الی 13

چه کسانی واجد شرایط دریافت کمک‌های اجتماعی در کانادا هستند؟

واجد شرایط بودن برای دریافت کمک‌های اجتماعی در کانادا، یک موضوع پیچیده است که به عوامل مختلفی از جمله وضعیت اقامتی، نیاز مالی و قوانین خاص هر استان یا قلمرو بستگی دارد. این برنامه‌ها برای حمایت از افرادی طراحی شده‌اند که با چالش‌های مالی جدی مواجه هستند و توانایی تأمین نیازهای اولیه خود و خانواده‌شان را ندارند.

شرایط عمومی

برای دریافت کمک‌های اجتماعی، متقاضیان باید شرایط عمومی زیر را داشته باشند:

  • اقامت قانونی: متقاضیان معمولاً باید شهروند کانادا، مقیم دائم (Permanent Resident) یا پناهنده (Protected Person) باشند. در برخی موارد و تحت شرایط خاص، دارندگان مجوز اقامت موقت (Temporary Resident Permit – TRP) نیز ممکن است واجد شرایط شناخته شوند. با این حال، دانشجویان بین‌المللی و توریست‌ها معمولاً مشمول این کمک‌ها نمی‌شوند.
  • نیاز مالی اثبات شده: متقاضی باید اثبات کند که درآمد و دارایی‌های او (نقدی و غیرنقدی) از سقف مجاز تعیین شده توسط استان کمتر است. این ارزیابی شامل بررسی دقیق تمام منابع مالی خانواده می‌شود.
  • حداقل سن: در بیشتر استان‌ها، متقاضیان باید حداقل ۱۸ سال سن داشته باشند.
  • تلاش برای خودکفایی: برای افرادی که توانایی کار دارند، انتظار می‌رود که در جستجوی شغل فعال باشند یا در برنامه‌های آموزشی و کاریابی شرکت کنند تا بتوانند به استقلال مالی دست یابند. این شرط برای افراد دارای ناتوانی یا شرایط خاص پزشکی، معمولاً معاف می‌شود.

شرایط خاص برای مهاجران

مهاجران جدید ممکن است با چالش‌ها و شرایط اضافی برای دریافت کمک‌های اجتماعی روبرو شوند:

  • مدت زمان اقامت: برخی استان‌ها ممکن است شرط حداقل مدت اقامت در استان را برای دسترسی به کمک‌های اجتماعی تعیین کنند (مثلاً ۳ یا ۶ ماه).
  • تأثیر اسپانسرشیپ: اگر مهاجر تحت برنامه اسپانسرشیپ خانواده به کانادا آمده باشد، اسپانسر او مسئولیت مالی این فرد را بر عهده دارد و در طول دوره اسپانسرشیپ (که معمولاً ۱۰ سال یا تا زمان دریافت شهروندی است)، فرد تحت حمایت معمولاً واجد شرایط دریافت کمک‌های اجتماعی دولتی نخواهد بود. این موضوع برای اسپانسر پیامدهای قانونی و مالی در پی دارد.
  • وضعیت ویزای موقت: دارندگان ویزای بازدیدکننده (TRV)، ورک پرمیت یا استادی پرمیت (به جز TRP) معمولاً واجد شرایط نیستند، زیرا انتظار می‌رود تمکن مالی کافی برای اقامت خود در کانادا را داشته باشند.

چه کسانی معمولاً واجد شرایط نیستند؟

  • دانشجویان بین‌المللی (مگر در شرایط بسیار خاص و اضطراری و طبق قوانین محدود استان‌ها).
  • توریست‌ها یا بازدیدکنندگان.
  • افراد دارای درآمد یا دارایی‌های بالاتر از سقف مجاز استانی.
  • افرادی که تحت اسپانسرشیپ خانواده هستند و دوره تعهد اسپانسر هنوز به پایان نرسیده است.

برای اطمینان از واجد شرایط بودن، همواره توصیه می‌شود با دفتر خدمات اجتماعی استان محل اقامت خود تماس بگیرید و اطلاعات دقیق را جویا شوید.

چه مواردی در کمک‌های اجتماعی کانادا پوشش داده می‌شود؟

چه مواردی در کمک‌های اجتماعی کانادا پوشش داده می‌شود؟

برنامه‌های کمک‌های اجتماعی در کانادا، با هدف تأمین حداقل‌های زندگی، طیف وسیعی از نیازهای اساسی را پوشش می‌دهند. این موارد ممکن است بین استان‌ها و قلمروها تفاوت داشته باشند، اما هسته اصلی خدمات یکسان است.

نیازهای اولیه زندگی

اولین و مهم‌ترین جنبه‌ای که این برنامه‌ها پوشش می‌دهند، نیازهای اولیه برای بقا و حفظ کرامت انسانی است:

  • خوراک: کمک‌های مالی برای خرید مواد غذایی اساسی.
  • پوشاک و لوازم شخصی: مبالغی برای تهیه لباس و لوازم بهداشتی ضروری.
  • مسکن: این بخش شامل کمک‌هزینه اجاره، رهن (در موارد خاص) و پرداخت قبوض آب، برق، گاز و گرمایش می‌شود. میزان کمک‌هزینه مسکن معمولاً بر اساس قیمت‌های منطقه‌ای و تعداد اعضای خانواده تعیین می‌گردد.

هزینه‌های ویژه و اضافی (بر اساس شرایط)

علاوه بر نیازهای اولیه، در صورت وجود شرایط خاص، کمک‌هزینه‌های اضافی نیز ممکن است به متقاضیان تعلق گیرد:

  • مراقبت‌های درمانی و دارویی: در برخی استان‌ها، بخشی از هزینه‌های درمانی غیرپوشش‌داده‌شده توسط بیمه‌های عمومی (مانند دندانپزشکی، بینایی‌سنجی، عینک و برخی داروها) ممکن است تحت پوشش قرار گیرد.
  • مراقبت از کودک: اگر متقاضی برای اشتغال یا شرکت در برنامه‌های آموزشی نیاز به مراقبت از کودک داشته باشد، بخشی از هزینه‌های مهدکودک یا مراقبت از کودک ممکن است تأمین شود.
  • هزینه‌های حمل و نقل: در مواردی که حمل و نقل برای دسترسی به خدمات پزشکی، مصاحبه شغلی یا برنامه‌های آموزشی ضروری باشد، کمک‌هزینه‌هایی برای این منظور در نظر گرفته می‌شود.
  • کمک هزینه رژیم غذایی خاص: برای افرادی که به دلیل شرایط پزشکی خاص نیاز به رژیم غذایی ویژه‌ای دارند (مانند دیابت یا آلرژی‌های شدید)، کمک‌هزینه‌های اضافی ممکن است پرداخت شود.
  • کفن و دفن: در شرایط خاص و برای خانواده‌های کم‌درآمد، ممکن است کمک‌هایی برای پوشش هزینه‌های کفن و دفن اعضای خانواده ارائه شود.

این کمک‌هزینه‌ها نه تنها به تأمین نیازهای فوری افراد کمک می‌کنند، بلکه یک شبکه حمایتی برای آن‌ها ایجاد می‌کنند تا در مواقع بحرانی، بتوانند روی پای خود بایستند و به تدریج به خودکفایی برسند.

برنامه‌های کمک‌های اجتماعی در کانادا برای تأمین حداقل‌های زندگی طراحی شده‌اند و شامل خوراک، پوشاک، مسکن و در موارد خاص، هزینه‌های درمانی و مراقبت از کودک می‌شوند.

مدارک لازم برای درخواست کمک‌های اجتماعی

آماده‌سازی مدارک دقیق و کامل، گام مهمی در فرایند درخواست کمک‌های اجتماعی یا ولفر در کانادا است. اگرچه الزامات دقیق ممکن است بین استان‌ها کمی متفاوت باشد، اما مدارک زیر معمولاً برای ارزیابی واجد شرایط بودن شما و خانواده‌تان مورد نیاز است:

  • مدارک هویتی:
    • پاسپورت معتبر.
    • کارت اقامت دائم (PR Card) یا مدرک وضعیت پناهندگی.
    • کارت شماره بیمه اجتماعی (Social Insurance Number – SIN) برای تمام اعضای خانواده.
    • کارت بهداشت استانی (Provincial Health Card) برای تمام اعضا.
    • گواهی تولد و ازدواج (در صورت لزوم).
  • مدارک وضعیت مهاجرتی:
    • مدارک تأیید کننده وضعیت قانونی شما در کانادا (مانند Confirmation of Permanent Residence یا Refugee Protection Claimant Document).
    • در صورت داشتن مجوز اقامت موقت (TRP)، مدارک مربوط به آن.
  • مدارک مالی: این بخش برای اثبات نیاز مالی ضروری است.
    • صورت‌حساب‌های بانکی (Savings و Chequing) برای چند ماه اخیر.
    • فیش حقوقی (Pay Stubs) یا هرگونه گواهی درآمدی (در صورت وجود).
    • مدارک مربوط به سایر منابع درآمدی (مانند بیمه بیکاری، مزایای بازنشستگی، کمک هزینه کودک).
    • لیست و گواهی دارایی‌ها (مانند خودرو، املاک دیگر غیر از محل سکونت اصلی، سرمایه‌گذاری‌ها).
    • مدارک مربوط به بدهی‌ها (مانند صورت‌حساب کارت اعتباری، وام دانشجویی، وام شخصی).
  • مدارک مربوط به مسکن:
    • اجاره‌نامه یا سند مالکیت خانه.
    • قبوض مربوط به خدمات عمومی (آب، برق، گاز، تلفن، اینترنت).
  • مدارک مربوط به افراد وابسته:
    • اطلاعات کامل هویتی و مالی همسر و فرزندان وابسته.
    • گواهی ثبت نام در مدرسه یا مهدکودک برای فرزندان.
  • مدارک پزشکی (برای افراد دارای ناتوانی):
    • گواهی‌های پزشکی و گزارش‌های تخصصی که ماهیت و شدت ناتوانی را تأیید می‌کنند.
    • لیست داروها و هزینه‌های درمانی مرتبط.

توصیه می‌شود قبل از مراجعه یا ثبت درخواست آنلاین، با دفتر خدمات اجتماعی محلی خود تماس بگیرید تا از لیست دقیق و به‌روز مدارک مورد نیاز مطلع شوید. این کار از اتلاف وقت و تأخیر در فرایند درخواست جلوگیری می‌کند.

نحوه درخواست کمک‌های اجتماعی در کانادا (گام به گام)

فرایند درخواست برای کمک‌های اجتماعی یا ولفر در کانادا، هرچند ممکن است در هر استان کمی متفاوت باشد، اما اصول کلی مشابهی دارد. رعایت این مراحل به شما کمک می‌کند تا درخواست خود را به شکل مؤثرتری پیگیری کنید.

  1. گام ۱: بررسی واجد شرایط بودن و جمع‌آوری اطلاعات استانی. پیش از هر اقدامی، شرایط کلی و سپس شرایط خاص استان محل اقامت خود را با دقت مطالعه کنید. وب‌سایت‌های رسمی دولت‌های استانی بهترین منبع برای این اطلاعات هستند. اطلاعات مربوط به سقف درآمد و دارایی، شرایط اقامتی و برنامه‌های ویژه را جمع‌آوری کنید.
  2. گام ۲: تماس با دفتر خدمات اجتماعی استانی (تلفنی یا آنلاین). اکثر استان‌ها امکان تماس تلفنی اولیه یا تکمیل فرم‌های پیش‌درخواست آنلاین را فراهم کرده‌اند. در این مرحله، اطلاعات اولیه شما و نیازتان به کمک مالی بررسی می‌شود.
  3. گام ۳: تکمیل فرم درخواست. پس از تماس اولیه، ممکن است از شما خواسته شود فرم درخواست رسمی را به صورت آنلاین، از طریق پست یا با مراجعه حضوری تکمیل کنید. این فرم‌ها شامل جزئیات زیادی در مورد وضعیت مالی، خانوادگی و مهاجرتی شما هستند.
  4. گام ۴: ارائه مدارک کامل و دقیق. تمام مدارکی که در بخش قبل ذکر شد، باید به دقت جمع‌آوری و ارائه شوند. اطمینان حاصل کنید که کپی‌های واضح و کاملی از تمامی اسناد تهیه کرده‌اید.
  5. گام ۵: مصاحبه (حضوری یا تلفنی) و ارزیابی وضعیت مالی و شخصی. پس از ارسال مدارک، معمولاً یک مصاحبه با یکی از مشاوران مددکار اجتماعی تعیین می‌شود. در این مصاحبه، وضعیت شما به طور دقیق‌تر بررسی می‌شود و ممکن است سوالاتی در مورد تلاش‌های شما برای یافتن کار یا دلایل نیاز مالی‌تان پرسیده شود.
  6. گام ۶: انتظار برای تصمیم‌گیری و دریافت نتیجه. فرایند بررسی درخواست ممکن است چند هفته یا حتی بیشتر طول بکشد. صبور باشید و در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر، با دفتر مربوطه تماس بگیرید. نتیجه درخواست به صورت رسمی به شما اطلاع داده خواهد شد.
  7. گام ۷: گزارش تغییرات در وضعیت مالی یا خانوادگی (الزامی). پس از دریافت کمک، در صورت بروز هرگونه تغییر در وضعیت درآمدی، دارایی‌ها، تعداد اعضای خانواده، محل سکونت یا وضعیت شغلی، لازم است بلافاصله به دفتر خدمات اجتماعی اطلاع دهید. عدم گزارش تغییرات می‌تواند منجر به قطع کمک‌ها و حتی مطالبه بازپرداخت مبالغ دریافتی شود.

آگاهی کامل از این مراحل و آماده‌سازی دقیق، به شما در تسریع و موفقیت‌آمیز بودن فرایند درخواست کمک‌های اجتماعی کمک شایانی خواهد کرد.

مزایا و معایب دریافت کمک‌های اجتماعی (ولفر) در کانادا

دریافت کمک‌های اجتماعی، همچون هر برنامه حمایتی دیگر، دارای مزایا و معایبی است که آگاهی از آن‌ها برای هر متقاضی ضروری است. این کمک‌ها می‌توانند در کوتاه‌مدت نجات‌بخش باشند، اما ممکن است در بلندمدت چالش‌هایی را نیز به همراه داشته باشند.

مزایا

  1. تأمین نیازهای اولیه و کاهش استرس مالی: مهمترین مزیت، پوشش هزینه‌های اساسی زندگی مانند خوراک، پوشاک و مسکن است که می‌تواند بار سنگینی را از دوش افراد و خانواده‌های نیازمند بردارد و آرامش خاطر اولیه را فراهم آورد.
  2. دسترسی به خدمات اضافی: بسیاری از برنامه‌های کمک‌های اجتماعی شامل دسترسی به خدمات حمایتی دیگر مانند مشاوره شغلی، آموزش‌های مهارتی، برنامه‌های ارتقاء سواد، و در برخی موارد، کمک‌های مربوط به سلامت روان می‌شوند که به بهبود وضعیت کلی فرد کمک می‌کنند.
  3. حمایت از افراد آسیب‌پذیر: این برنامه‌ها یک شبکه ایمنی حیاتی برای افراد دارای ناتوانی، سالمندان، والدین مجرد و سایر گروه‌های آسیب‌پذیر فراهم می‌آورند که ممکن است توانایی کمتری برای تأمین معاش خود داشته باشند.

معایب

  1. محدودیت در مبلغ و سبک زندگی: مبالغ پرداختی ولفر معمولاً برای پوشش حداقل‌های زندگی طراحی شده‌اند و امکان داشتن یک سبک زندگی راحت یا دسترسی به رفاه بیشتر را فراهم نمی‌کنند. این موضوع می‌تواند به احساس محرومیت و محدودیت منجر شود.
  2. احتمال کاهش انگیزه برای کار در برخی افراد: در برخی موارد، سیستم کمک‌های اجتماعی ممکن است باعث شود که برخی افراد انگیزه کمتری برای جستجوی کار با درآمد پایین داشته باشند، زیرا تفاوت بین درآمد کار و کمک دریافتی، اندک به نظر می‌رسد.
  3. فرایند درخواست پیچیده و زمان‌بر: مراحل درخواست، جمع‌آوری مدارک و مصاحبه‌ها می‌تواند برای بسیاری از افراد، به‌ویژه مهاجران جدید با موانع زبانی، پیچیده و طاقت‌فرسا باشد.
  4. تأثیر غیرمستقیم بر سابقه اعتباری (Credit Score) و دسترسی به وام‌ها: اگرچه دریافت ولفر مستقیماً بر سابقه اعتباری تأثیر منفی ندارد، اما درآمد پایین و عدم نیاز به محصولات اعتباری می‌تواند ساخت یک سابقه اعتباری قوی را دشوار سازد. این موضوع در آینده برای اخذ وام مسکن یا خودرو چالش ایجاد می‌کند.
  5. وابستگی و تأثیر روانی: وابستگی طولانی‌مدت به کمک‌های دولتی می‌تواند به احساس ناامیدی، شرمندگی و کاهش اعتماد به نفس در برخی افراد منجر شود.

درک این مزایا و معایب به متقاضیان کمک می‌کند تا با دیدی واقع‌بینانه به این برنامه‌ها نگاه کرده و در کنار استفاده از آن‌ها، برای رسیدن به استقلال مالی در بلندمدت برنامه‌ریزی کنند.

تأثیر دریافت کمک‌های اجتماعی بر سایر جنبه‌های زندگی مالی

دریافت کمک‌های اجتماعی، فراتر از تأمین نیازهای فوری، می‌تواند بر جنبه‌های مختلف زندگی مالی فرد در کانادا تأثیر بگذارد. درک این تأثیرات برای مدیریت مالی هوشمندانه و برنامه‌ریزی برای آینده ضروری است.

اثر بر سوابق مالی و اعتبار (Credit Score)

این یک پرسش رایج است که آیا دریافت ولفر بر سابقه اعتباری فرد تأثیر منفی می‌گذارد یا خیر.

  • مستقیم: خیر، کمک‌های اجتماعی به عنوان یک وام یا بدهی تلقی نمی‌شوند و بنابراین، به طور مستقیم در گزارش‌های اعتباری شما ثبت نمی‌شوند و بر سابقه اعتباری شما تأثیری ندارند.
  • غیرمستقیم: با این حال، دریافت این کمک‌ها می‌تواند به طور غیرمستقیم تأثیراتی داشته باشد. از آنجا که درآمد حاصل از ولفر معمولاً کم است، افراد ممکن است برای دریافت کارت‌های اعتباری یا وام‌های بانکی با مشکل مواجه شوند. این امر، فرصت ایجاد یک سابقه اعتباری قوی را که برای اجاره خانه، خرید خودرو یا حتی برخی مشاغل لازم است، محدود می‌کند. بانک‌ها و مؤسسات مالی هنگام بررسی درخواست‌های اعتباری، به ثبات و میزان درآمد اهمیت می‌دهند.

اثر بر دریافت وام

دریافت وام با اتکا به کمک‌های اجتماعی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. این چالش‌ها عمدتاً به دلایل زیر است:

  • درآمد پایین: یکی از مهمترین فاکتورها برای تأیید وام، توانایی بازپرداخت آن است که مستقیماً به درآمد متقاضی بستگی دارد. درآمد حاصل از ولفر معمولاً زیر خط فقر است و ممکن است توسط وام‌دهندگان به عنوان درآمد کافی برای بازپرداخت وام‌های بزرگ تلقی نشود.
  • سابقه اعتباری محدود: همانطور که اشاره شد، دشواری در ساخت سابقه اعتباری می‌تواند دسترسی به وام‌ها را محدود کند.
  • نسبت بدهی به درآمد (DTI): وام‌دهندگان نسبت بدهی به درآمد شما را بررسی می‌کنند. اگرچه ولفر بدهی نیست، اما اگر شما بدهی‌های دیگری داشته باشید و درآمدتان از کمک‌های اجتماعی باشد، این نسبت می‌تواند بالا باشد و شانس دریافت وام را کاهش دهد.

اثر بر درآمد از کار

هدف اصلی برنامه‌های کمک‌های اجتماعی، کمک به افراد برای بازگشت به بازار کار و خودکفایی است. بنابراین، اگر شروع به کار کنید یا درآمدتان افزایش یابد، شرایط تغییر می‌کند:

  • شرایط قطع یا کاهش کمک‌هزینه: اکثر استان‌ها سیستم‌هایی برای کاهش تدریجی کمک‌هزینه با افزایش درآمد دارند. این بدان معناست که با شروع به کار یا افزایش درآمد، مبلغ دریافتی شما از ولفر کاهش می‌یابد تا زمانی که درآمدتان به حدی برسد که دیگر واجد شرایط نباشید و کمک‌ها قطع شود.
  • سیستم معافیت درآمد (Income Exemption): برای تشویق به اشتغال، بسیاری از برنامه‌ها شامل “معافیت درآمد” هستند. یعنی بخشی از درآمدی که از کار به دست می‌آورید، در محاسبه کمک‌هزینه شما نادیده گرفته می‌شود. این سیستم به افراد اجازه می‌دهد تا با حفظ بخشی از کمک‌ها، وارد بازار کار شوند.
آیا می‌توان فقط با کمک هزینه دولت کانادا زندگی را گذراند؟

آیا می‌توان فقط با کمک هزینه دولت کانادا زندگی را گذراند؟

گذراندن زندگی در کانادا تنها با تکیه بر کمک‌های اجتماعی (ولفر) می‌تواند بسیار چالش‌برانگیز باشد، به ویژه با توجه به هزینه‌های رو به افزایش زندگی.

  • چالش‌ها: مبالغ ولفر به گونه‌ای تنظیم شده‌اند که فقط نیازهای بسیار اولیه را پوشش دهند. در شهرهای بزرگ و گران‌قیمت کانادا، این مبالغ ممکن است حتی برای اجاره یک اتاق نیز کافی نباشند، چه رسد به پوشش کامل هزینه‌های خوراک، حمل و نقل و سایر ملزومات.
  • تأکید بر موقتی بودن: دولت کانادا این برنامه‌ها را به عنوان یک راه‌حل موقتی و یک “تور ایمنی” در نظر می‌گیرد، نه یک منبع درآمد دائمی. هدف نهایی، کمک به افراد برای بازگشت به بازار کار و دستیابی به استقلال مالی است.

توصیه می‌شود که اگر در حال دریافت ولفر هستید یا قصد دارید برای آن درخواست دهید، به طور فعالانه به دنبال فرصت‌های شغلی، آموزش‌های مهارتی یا برنامه‌های تحصیلی باشید تا بتوانید در بلندمدت به یک وضعیت مالی پایدارتر دست پیدا کنید.

برنامه‌های کمک‌های اجتماعی (ولفر) در استان‌ها و قلمروهای مختلف کانادا (مقایسه جامع)

کانادا دارای ۱۰ استان و ۳ قلمرو است و هر یک سیستم کمک‌های اجتماعی منحصر به خود را دارد. این بدان معناست که نام برنامه‌ها، شرایط واجد شرایط بودن، مبالغ پرداختی و نحوه درخواست می‌تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. آشنایی با این تفاوت‌ها برای مهاجران و ساکنان ضروری است.

جدول مقایسه‌ای کلی استان‌ها

در جدول زیر، مروری کلی بر برنامه‌های اصلی ولفر در برخی استان‌های کانادا ارائه شده است. توجه داشته باشید که این مبالغ و شرایط تقریبی هستند و می‌توانند بر اساس جزئیات پرونده، تعداد اعضای خانواده و سیاست‌های به روز دولتی متغیر باشند.

استان/قلمرو
نام برنامه اصلی
حداقل مدت اقامت برای مهاجران (تقریبی)
میانگین مبلغ برای فرد مجرد (مثال)
سقف دارایی نقدی (مثال)
انتاریو
Ontario Works (OW) / ODSP
نیاز به اقامت نیست
۷۳۳ دلار کانادا (OW) / ۱۳۰۸ دلار (ODSP)
۱۰۰۰۰ دلار (OW) / ۴۰۰۰۰ دلار (ODSP)
بریتیش کلمبیا
Employment and Assistance (BCEA)
۱ سال برای Disability Assistance
۱۰۶۰ دلار کانادا
۵۰۰۰ دلار
کبک
Last-Resort Financial Assistance
۳ ماه
۷۷۰ دلار کانادا
۱۵۰۰ دلار
آلبرتا
Alberta Works (Income Support) / AISH
۳ ماه
۸۲۴ دلار کانادا (Income Support)
۱۰۰۰۰۰ دلار (غیر معاف)
منیتوبا
Employment and Income Assistance (EIA)
۶ ماه
۹۲۳ دلار کانادا
۴۰۰۰ دلار
ساسکاچوان
Saskatchewan Income Support (SIS) / SAID
۳ ماه
۹۷۵ دلار کانادا
۱۵۰۰ دلار
نیوفاندلند و لابرادور
Income Support
نیاز به اقامت نیست
۳۳۹ دلار کانادا (پایه)
۶۰۰۰ دلار
جزیره پرنس ادوارد
Social Assistance (SA)
نیاز به اقامت نیست
۵۳۷ دلار کانادا (پایه)
۵۰۰۰ دلار
نوا اسکوشیا
Employment Support and Income Assistance (ESIA)
نیاز به اقامت نیست
۱۰۹۵ دلار کانادا (خانواده)
۲۰۰۰ دلار
نیوبرانزویک
Social Assistance (TAP/EBP)
نیاز به اقامت نیست
۶۳۷ دلار کانادا (TAP) / ۸۸۶ دلار (EBP)
۱۰۰۰ دلار
قلمروهای شمال غرب
Income Assistance (IA)
۱ سال
۷۱۷ دلار کانادا (حداکثر)
۲۰۰ دلار (معافیت درآمد)
نوناووت
Income Assistance (IA)
نیاز به اقامت نیست
۹۶۸۴ دلار کانادا (سالانه)
یوکان
Yukon Social Assistance
۱ سال
۳۸۴.۴۲ دلار کانادا
بررسی جزئی هر استان/قلمرو

بررسی جزئی هر استان/قلمرو

انتاریو: Ontario Works (OW) و Ontario Disability Support Program (ODSP)

انتاریو یکی از پرجمعیت‌ترین استان‌های کاناداست و دو برنامه اصلی برای کمک‌های اجتماعی دارد.
۱. Ontario Works (OW): این برنامه برای افرادی است که نیاز مالی دارند و به دنبال کار می‌گردند.
شرایط: ساکن انتاریو، ۱۶ سال به بالا، نیاز مالی اثبات‌شده، آمادگی برای جستجوی کار. سقف دارایی نقدی برای یک فرد مجرد ۱۰,۰۰۰ دلار و برای زوج ۱۵,۰۰۰ دلار است.
مبالغ: برای یک فرد مجرد بدون ناتوانی، حدود ۷۳۳ دلار کانادا در ماه. این مبلغ برای خانواده‌ها و با توجه به شرایط خاص متفاوت است.
پوشش: کمک‌هزینه خوراک، پوشاک، مسکن، مراقبت‌های بهداشتی خاص و حمایت‌های مربوط به اشتغال.
مدارک: مدارک هویتی (SIN, OHIP)، اطلاعات بانکی، مدارک درآمد و دارایی، اجاره‌نامه.
نحوه درخواست: تکمیل فرم آنلاین یا تماس با دفتر محلی Ontario Works.
۲. Ontario Disability Support Program (ODSP): این برنامه برای افراد دارای ناتوانی است که واجد شرایط OW نیستند.
شرایط: حداقل ۱۸ سال، ساکن انتاریو، دارای ناتوانی تأیید شده پزشکی که مانع از کار تمام‌وقت می‌شود، نیاز مالی. سقف دارایی نقدی برای فرد مجرد ۴۰,۰۰۰ دلار و برای زوج ۵۰,۰۰۰ دلار.
مبالغ: تا ۱۳۰۸ دلار کانادا در ماه برای یک فرد مجرد، با امکان افزایش برای خانواده و نیازهای خاص.
پوشش: هزینه‌های زندگی، هزینه‌های درمانی مرتبط با ناتوانی، حمایت‌های شغلی.
مدارک: مشابه OW، به علاوه مدارک پزشکی معتبر.
پرداخت: معمولاً در آخرین روز کاری هر ماه.

بریتیش کلمبیا: Employment and Assistance (BCEA)

بریتیش کلمبیا برنامه‌های کمک‌های اجتماعی خود را تحت عنوان Employment and Assistance (BCEA) ارائه می‌دهد که شامل دو بخش Income Assistance و Disability Assistance است.
شرایط عمومی: شهروند، مقیم دائم یا پناهنده با اقامت قانونی، ساکن بریتیش کلمبیا، ۱۸ سال به بالا، نیاز مالی اثبات‌شده. دانشجویان بین‌المللی و توریست‌ها واجد شرایط نیستند.
شرایط خاص Disability Assistance: ناتوانی شدید جسمی یا روحی که حداقل ۲ سال طول بکشد و توانایی انجام فعالیت‌های روزمره را محدود کند. همچنین، برای این برنامه، باید حداقل ۱ سال در بریتیش کلمبیا اقامت داشته باشید.
مبالغ: برای یک فرد مجرد حدود ۱۰۶۰ دلار کانادا در ماه (Income Assistance) و برای فرد مجرد دارای ناتوانی ۱۴۸۳.۵۰ دلار.
پوشش: خوراک، مسکن، پوشاک، مراقبت‌های درمانی و داروهای خاص.
مدارک: مدارک هویتی، وضعیت مهاجرتی، بانکی، درآمد و دارایی، اجاره‌نامه، و در صورت نیاز، مدارک پزشکی.
پرداخت: ماهانه و به صورت مستقیم به حساب بانکی.

کبک: Last-Resort Financial Assistance

کبک، به دلیل داشتن سیستم قانونی و زبان متفاوت، برنامه‌های خاص خود را دارد. برنامه اصلی به نام Last-Resort Financial Assistance (کمک مالی آخرین راه‌حل) شامل دو زیرمجموعه است:
۱. Social Assistance Program: برای افرادی که توانایی کار دارند و باید در فعالیت‌های مربوط به اشتغال شرکت کنند.
۲. Social Solidarity Program: برای افرادی که به دلیل محدودیت‌های شدید و دائمی، توانایی کار کردن را ندارند.
شرایط: ساکن کبک، ۱۸ سال به بالا، نیاز مالی. باید حداقل ۳ ماه در کبک اقامت داشته باشید.
مبالغ: برای یک فرد مجرد بدون محدودیت اشتغال حدود ۷۷۰ دلار کانادا در ماه (Social Assistance) و برای فرد مجرد با محدودیت شدید کاری ۱۲۰۵ دلار (Social Solidarity).
پوشش: نیازهای اساسی زندگی و حمایت از حضور در جامعه.
مدارک: مدارک هویتی، اقامتی، مالی، اجاره‌نامه.
پرداخت: ماهانه، به صورت مستقیم به حساب بانکی یا چک پستی.

آلبرتا: Alberta Works (Income Support) و Assured Income for the Severely Handicapped (AISH)

آلبرتا نیز دارای دو برنامه اصلی کمک‌های اجتماعی است.
۱. Alberta Works (Income Support): برای افرادی که نیاز به کمک مالی برای هزینه‌های اولیه زندگی و همچنین حمایت برای یافتن شغل دارند.
شرایط: ساکن آلبرتا، شهروند/مقیم دائم، ۱۸ سال به بالا، نیاز مالی اثبات‌شده، تلاش برای یافتن کار (مگر با معافیت پزشکی). سقف دارایی غیرمعاف ۱۰۰,۰۰۰ دلار. باید حداقل ۳ ماه در آلبرتا اقامت داشته باشید.
مبالغ: برای یک فرد مجرد حدود ۸۲۴ دلار کانادا در ماه.
پوشش: خوراک، پوشاک، مسکن، هزینه‌های درمانی خاص، کمک به کاریابی.
۲. Assured Income for the Severely Handicapped (AISH): برای ساکنان آلبرتا با مشکلات پزشکی پایدار و شدید که مانع از کسب درآمد کافی برای زندگی می‌شود.
شرایط: دارای ناتوانی شدید و دائمی، واجد شرایط OAS نباشد.
مبالغ: حدود ۱۸۶۳ دلار کانادا برای هزینه‌های زندگی و ۳۵۷ دلار برای هزینه‌های شخصی برای فرد مجرد.
پرداخت: حدود ۴ روز قبل از شروع هر ماه به حساب بانکی.

منیتوبا: Employment and Income Assistance (EIA)

منیتوبا برنامه کمک‌های اجتماعی خود را تحت عنوان Employment and Income Assistance (EIA) ارائه می‌دهد که برای والدین مجرد، افراد ناتوان و سایر افراد نیازمند طراحی شده است.
شرایط: ساکن منیتوبا (حداقل ۶ ماه)، وضعیت قانونی در کانادا، ۱۸ سال به بالا، نیاز مالی. سقف دارایی نقدی برای یک نفر ۴,۰۰۰ دلار و برای خانواده ۱۶,۰۰۰ دلار.
مبالغ: برای یک فرد مجرد بدون فرزند حدود ۹۲۳ دلار و برای فرد ناتوان ۱۰۶۸ دلار.
پوشش: هزینه‌های اساسی زندگی، مراقبت‌های بهداشتی، و حمایت‌های شغلی.
مدارک: مدارک هویتی (SIN, کارت سلامت منیتوبا)، بانکی، اجاره‌نامه.
پرداخت: معمولاً کمی قبل از پایان هر ماه به صورت مستقیم.

ساسکاچوان: Saskatchewan Income Support (SIS) و Saskatchewan Assured Income for Disability (SAID)

ساسکاچوان نیز برنامه‌های حمایتی خود را با دو محور اصلی ارائه می‌کند.
۱. Saskatchewan Income Support (SIS): برای افراد و خانواده‌های نیازمند که درآمد بسیار کمی دارند یا بی‌درآمد هستند.
شرایط: ساکن ساسکاچوان (حداقل ۳ ماه)، وضعیت قانونی در کانادا، ۱۸ سال به بالا، نیاز مالی.
مبالغ: نرخ ماهانه کمک‌هزینه ابتدایی برای بزرگسالان ۳۴۵ دلار (خارج از منطقه اداری شمالی) و کمک‌هزینه مسکن برای مجردها ۶۳۰ دلار در شهرهای بزرگ.
۲. Saskatchewan Assured Income for Disability (SAID): برای افراد دارای معلولیت شدید و طولانی‌مدت که نیاز به حمایت بیشتری برای زندگی روزمره دارند.
شرایط: معلولیت شدید و دائمی که بر فعالیت‌های روزمره تأثیر می‌گذارد.
مبالغ: کمک‌هزینه زندگی (Living Income) برای یک بزرگسال ۱۰۹۴ دلار و کمک‌هزینه ناتوانی ۷۰ دلار در ماه.
پرداخت: معمولاً در ۳ روز پایانی هر ماه.

نیوفاندلند و لابرادور: Income Support

این استان برنامه کمک‌های اجتماعی خود را Income Support می‌نامد.
شرایط: حداقل ۱۸ سال، ساکن نیوفاندلند و لابرادور، وضعیت اقامت قانونی، نیاز مالی اثبات‌شده. سقف دارایی نقدی برای یک نفر ۶,۰۰۰ دلار و برای دو نفر یا بیشتر ۱۱,۰۰۰ دلار.
مبالغ: برای یک فرد مجرد بزرگسال ۳۳۹ دلار کانادا کمک‌هزینه پایه ماهانه. کمک‌هزینه‌های مسکن تا سقف ۵۲۲ دلار اضافه می‌شود.
پوشش: نیازهای روزانه زندگی، مسکن، سوخت.
پرداخت: معمولاً دوبار در ماه، در روزهای ۱ و ۱۶ ام.

جزیره پرنس ادوارد: Social Assistance (SA)

برنامه اصلی کمک‌های اجتماعی در جزیره پرنس ادوارد Social Assistance (SA) نام دارد.
شرایط: حداقل ۱۸ سال، ساکن جزیره پرنس ادوارد، وضعیت اقامت قانونی، نیاز مالی، جستجوی فعال برای سایر منابع درآمدی. سقف دارایی نقدی برای مجرد ۵,۰۰۰ دلار و برای زوج ۱۰,۰۰۰ دلار.
مبالغ: کمک‌هزینه پایه ماهانه برای بزرگسالان ۵۳۷ دلار و کمک‌هزینه مسکن برای یک یا دو بزرگسال بدون فرزند ۸۷۵ دلار.
پوشش: خوراک، پوشاک، مسکن، و در صورت نیاز، مراقبت از کودک و دارو.
پرداخت: ماهانه.

نوا اسکوشیا: Employment Support and Income Assistance (ESIA)

برنامه کمک‌های اجتماعی در نوا اسکوشیا Employment Support and Income Assistance (ESIA) نام دارد که شامل بخش Income Assistance و Employment Support Services است.
شرایط: حداقل ۱۹ سال (یا ۱۶-۱۸ با شرایط خاص)، ساکن نوا اسکوشیا، وضعیت اقامت قانونی (شهروند، مقیم دائم، پناهنده، TRP)، نیاز مالی اثبات‌شده. سقف دارایی نقدی برای مجرد ۲,۰۰۰ دلار و برای خانواده ۴,۰۰۰ دلار. دانشجویان بین‌المللی و توریست‌ها معمولاً واجد شرایط نیستند.
مبالغ: نرخ استاندارد خانوار برای یک نفر ۱۰۹۵ دلار (شامل اجاره/مالکیت و ضروریات).
پوشش: نیازهای اولیه زندگی، مسکن، خدمات حمایت از اشتغال.
نحوه درخواست: تماس تلفنی یا مراجعه حضوری به اداره Community Services.
پرداخت: معمولاً ماهانه، به صورت مستقیم.

نیوبرانزویک: Social Assistance (TAP/EBP)

برنامه کمک‌های اجتماعی در نیوبرانزویک نیز Social Assistance (SA) نامیده می‌شود و شامل چند نوع است.
۱. Transitional Assistance Program (TAP): برای افرادی که نیازهای مالی متناوب دارند و پتانسیل خودکفایی در آینده را دارند.
۲. Extended Benefits Program (EBP): برای افراد دارای ناتوانی تأیید شده یا افراد بالای ۶۰ سال.
شرایط: ساکن نیوبرانزویک، وضعیت اقامت قانونی، نیاز مالی، نداشتن منابع مالی دیگر. سقف دارایی نقدی برای مجرد ۱,۰۰۰ دلار و برای خانه‌های چند نفره ۲,۰۰۰ دلار برای هر عضو.
مبالغ: برای یک نفر در TAP ۶۳۷ دلار و در EBP ۸۸۶ دلار.
پرداخت: اول هر ماه.

قلمروهای شمال غرب: Income Assistance (IA)

برنامه Income Assistance (IA) در قلمروهای شمال غرب کانادا به ساکنان واجد شرایط کمک می‌کند.
شرایط: ساکن قلمروهای شمال غرب (حداقل ۱ سال)، بالای ۱۹ سال، درآمد ناکافی برای نیازهای اساسی، وضعیت قانونی در کانادا.
مبالغ: حداکثر ۷۱۷ دلار کانادا در ماه.
پوشش: نیازهای ابتدایی زندگی.
پرداخت: در روزهای آخر هر ماه.
نحوه درخواست: تکمیل فرم اپلیکیشن و ارائه مدارک به مرکز خدمات ECE.

نوناووت: Income Assistance (IA)

نوناووت نیز برنامه Income Assistance (IA) را برای ساکنان نیازمند خود ارائه می‌دهد.
شرایط: بالای ۱۸ سال، نیاز مالی برای هزینه‌های ابتدایی زندگی، ساکن نوناووت، وضعیت قانونی در کانادا.
مبالغ: برای یک فرد مجرد با توانایی اشتغال ۹۶۸۴ دلار در سال و برای فرد مجرد ناتوان ۱۲۷۵۵ دلار در سال.
نحوه درخواست: تماس با مسئولین خدمات اجتماعی منطقه‌ای.

یوکان: Yukon Social Assistance

برنامه کمک اجتماعی در یوکان Yukon Social Assistance نام دارد.
شرایط: ساکن یوکان (حداقل ۱ سال)، شهروند یا مقیم دائم، بین ۱۹ تا ۶۴ سال، درآمد ناکافی برای نیازهای اساسی، عدم تحصیل در دوره‌های تحصیلات تکمیلی.
مبالغ: برای یک فرد مجرد با توانایی اشتغال ۳۸۴.۴۲ دلار در ماه و برای فرد مجرد ناتوان ۱۹۸۵.۴۲ دلار در ماه.
پوشش: خوراک، پوشاک، مسکن و قبوض.

نکات مهم و توصیه‌ها برای مهاجران

نکات مهم و توصیه‌ها برای مهاجران

مهاجرت به کانادا یک فرصت بزرگ است، اما با چالش‌هایی نیز همراه است. برای استفاده بهینه از سیستم حمایتی “ولفر در کانادا” و دستیابی به استقلال مالی، نکات و توصیه‌های زیر می‌تواند مفید باشد:

  1. آشنایی با شرایط خاص استانی: همانطور که مشاهده کردید، شرایط و مبالغ کمک‌های اجتماعی در هر استان متفاوت است. قبل از مهاجرت به یک استان خاص یا در بدو ورود، حتماً وب‌سایت‌های رسمی دولت استانی را بررسی کنید و از جزئیات برنامه‌ها مطلع شوید.
  2. جستجوی فعالانه کار و شرکت در برنامه‌های آموزشی: این کمک‌ها موقتی هستند و هدف نهایی دولت، کمک به شما برای یافتن شغل و خودکفایی است. حتی اگر در حال دریافت کمک هستید، به طور فعالانه در جستجوی کار باشید و از برنامه‌های آموزشی و کاریابی که توسط دولت یا سازمان‌های مهاجرتی ارائه می‌شود، بهره ببرید.
  3. استفاده از خدمات سازمان‌های حمایت از مهاجران (Settlement Services): این سازمان‌ها خدمات رایگان و ارزشمندی را به مهاجران جدید ارائه می‌دهند، از جمله کمک در کاریابی، آموزش زبان، آشنایی با سیستم‌های محلی و حتی کمک در پر کردن فرم‌های درخواست کمک‌های اجتماعی. 
  4. مشاوره با متخصصین: در صورت وجود ابهام یا نیاز به راهنمایی تخصصی، با یک مددکار اجتماعی، مشاور مهاجرت یا وکیل مشورت کنید. آن‌ها می‌توانند به شما در درک حقوق و مسئولیت‌هایتان کمک کنند.
  5. ضرورت گزارش تغییرات در وضعیت مالی و خانوادگی: تأکید مجدد بر این نکته بسیار مهم است. هرگونه تغییر در درآمد، دارایی، شغل یا تعداد اعضای خانواده را بلافاصله به مقامات مربوطه اطلاع دهید تا از مشکلات قانونی بعدی جلوگیری شود. شفافیت و صداقت در این سیستم حیاتی است.
  6. برنامه‌ریزی برای خروج از سیستم حمایت اجتماعی: هدف شما باید همیشه دستیابی به استقلال مالی و خروج از سیستم کمک‌های اجتماعی باشد. با تعیین اهداف مالی کوتاه‌مدت و بلندمدت، پس‌انداز و سرمایه‌گذاری در آموزش و مهارت‌های خود، می‌توانید به این هدف دست یابید.

پذیرش کمک‌های اجتماعی در کانادا نشان‌دهنده ضعف نیست، بلکه استفاده از یک شبکه حمایتی است که دولت برای رفاه ساکنان خود فراهم کرده است. با رویکردی مسئولانه و هدفمند، می‌توانید از این کمک‌ها به عنوان یک سکوی پرتاب برای ساختن آینده‌ای روشن در کانادا استفاده کنید.

مشاوره رایگان مهاجرت به کانادا با ویزموندو

سیستم کمک‌های اجتماعی یا همان “ولفر در کانادا”، یک جزء حیاتی از شبکه حمایتی این کشور است که با هدف تضمین حداقل‌های زندگی برای شهروندان، مقیمان دائم و پناهندگان نیازمند طراحی شده است. این برنامه‌ها، که در هر استان با نام و جزئیات خاص خود ارائه می‌شوند، نقش بسزایی در تأمین نیازهای اولیه مانند خوراک، پوشاک و مسکن ایفا می‌کنند و به افراد کمک می‌کنند تا در شرایط دشوار مالی، روی پای خود بایستند.

برای مهاجران و تازه واردان به کانادا، آشنایی کامل با این برنامه‌ها، شرایط واجد شرایط بودن، نحوه درخواست و تأثیرات آن‌ها بر زندگی مالی، از اهمیت بالایی برخوردار است. با وجود مزایای انکارناپذیر در کاهش استرس مالی و دسترسی به خدمات حمایتی، لازم است این نکته مهم را به خاطر بسپاریم که ولفر یک راه‌حل موقتی است و هدف نهایی، دستیابی به استقلال مالی و خودکفایی است. با استفاده مسئولانه از این کمک‌ها و تلاش فعالانه برای جستجوی کار، آموزش و ارتقاء مهارت‌ها، می‌توان از این شبکه حمایتی به عنوان یک سکوی پرتاب برای ساختن آینده‌ای پایدار و موفق در کانادا بهره برد. موسسه مهاجرتی ویزموندو همواره آماده ارائه مشاوره‌های تخصصی در مسیر مهاجرت و اقامت شما در کانادا است تا با آگاهی کامل و برنامه‌ریزی دقیق، به اهداف خود دست یابید.

مشاوره رایگان

روی دکمه زیر کلیک کنید و وقت مشاوره رایگان و تخصصی خود را با کارشناسان ویزموندو رزرو کنید.

موسسه مهاجرتی ویزموندو

سوالات متداول

آیا دریافت کمک‌های اجتماعی در کانادا بر روند اخذ تابعیت (شهروندی) تأثیر منفی دارد؟

خیر، دریافت کمک‌های اجتماعی (ولفر) در کانادا به طور مستقیم بر روند درخواست شهروندی تأثیر منفی ندارد؛ این کمک‌ها برای حمایت از افراد نیازمند طراحی شده‌اند و یک حق قانونی محسوب می‌شوند.

بله، در برخی استان‌ها و برنامه‌ها، مشکلات زبان به عنوان یکی از موانع اشتغال در نظر گرفته می‌شود و ممکن است همچنان واجد شرایط باشید، البته باید در برنامه‌های آموزش زبان شرکت کنید.

بله، پناه جویان (Refugee Claimants) در کانادا معمولاً واجد شرایط دریافت کمک‌های اجتماعی استانی و سایر حمایت‌ها در طول دوره پردازش درخواست پناهندگی خود هستند.

بله، در بسیاری از استان‌ها، برنامه‌های کمک‌های اجتماعی شامل پوشش محدود یا جزئی برای خدمات دندانپزشکی، بینایی‌سنجی، عینک و برخی داروهای تجویزی است.

بله، اگر برای مدت طولانی (معمولاً بیش از چند هفته یا یک ماه) از کانادا خارج شوید، دریافت کمک‌های اجتماعی شما قطع خواهد شد، زیرا این کمک‌ها برای ساکنان نیازمند در کانادا طراحی شده‌اند.

خیر، به طور کلی دانشجویان بین‌المللی واجد شرایط دریافت کمک‌های اجتماعی (ولفر) نیستند، زیرا هنگام ورود به کانادا باید تمکن مالی خود را برای پوشش هزینه‌های تحصیل و زندگی اثبات کنند.

مبلغ کمک هزینه مسکن در کانادا، به عنوان بخشی از ولفر، بسته به استان، تعداد اعضای خانواده و هزینه‌های اجاره منطقه متغیر است؛ هر استان سقف مشخصی برای این کمک تعیین می‌کند.

دریافت ولفر مستقیماً مانع اخذ وام نمی‌شود، اما به دلیل درآمد پایین و دشواری در ساخت سابقه اعتباری، ممکن است دریافت وام با شرایط مطلوب چالش‌برانگیز باشد.

بله، کمک‌های اجتماعی کانادا یک شبکه حمایتی مهم برای تمامی ساکنان نیازمند، از جمله مهاجران، به ویژه تازه واردان، پناهندگان و مقیمان دائم است.

برای دریافت ولفر، تمکن مالی شما از طریق بررسی دقیق تمام منابع درآمد (حقوق، سایر مزایا) و دارایی‌های نقدی (حساب‌های بانکی، سرمایه‌گذاری‌ها) و غیرنقدی (املاک، وسایل نقلیه) سنجیده می‌شود تا اثبات شود نیاز مالی وجود دارد.

این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید

سوالات خود را از ما بپرسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *